1-(اوستايي) به معنی از خاندانِ آثویه 2- (در دساتیر) نفس کامل و نیکوکار و صاحب گفتار و کردار نیک و اسعدالسعدا معنی شده است 3- (اَعلام) (در شاهنامه) پدر فريدون، همسر فرانك، نام یکی از فرماندهان و پهلوانان ایرانی

1- (تركي) پدر، جد، سرپرست، ريش سفيد 2- (اَعلام) نام پادشاهي در دامنه‌هاي شمالي جبال «نيشپو» كه در جنوب آن «داگارا» واقع بود. و محتملاً در نقطه‌اي (در جغرافياي قديم) از ناحيه‌ي صحنه (سنندج) كه توسط لشكر آشوريان تار و مار شد.

1-(اوستايي) به معنی از خاندانِ آثویه 2- (در دساتیر) نفس کامل و نیکوکار و صاحب گفتار و کردار نیک و اسعدالسعدا معنی شده است 3- (اَعلام) (در شاهنامه) نام یکی از فرماندهان و پهلوانان ایرانی

1- (پهلوي) آتش، آذر 2- (اَعلام) 1: يك بخش از تقويم قديمي ايراني كه مغهاي دوران پادشاهی ماد بر پايه روح و زرواني آن را تغيير داده‌اند. 2: نام فرشته‌ ي در ایران باستان

1- (تركي) به معني چابك، شجاع، نامي، نامدار (آت به معني اسب + يلا (صفت)) 2- (اَعلام) پادشاه هون‌ها که به روم شرقی تاخت و کشتار و ویرانی بسیار کرد، در جنگ با روم غربی شکست خورد، کشیشان به او تازیانه‌ ي خدا لقب داده بودند.

1- (در زند و پازند) موجود شده، پيدا گرديده 2- به هم رسيده.

1- آتشین، سرخ روی (آدَرین به معني آتش + ین (پسوند نسبت)) 2- آدرين يا آدریانوس، نام عظیمی از عظماء روم، پسرخوانده و جانشين تراژان

آتشین، سرخ روی (آتش + ین (پسوند نسبت))

1- صاعقه، برق 2- نام نهمين روز از ماه آذر (آذرگشسب را هم گاه آذرخش گفته‌اند، این واژه تصحیفِ «آذرجشن» است و آذرجشن، جشنی در روز نهم آذر بوده که در این روز به زیارت آتشکده ها می رفتند.

1- (اَعلام) (در آیین زرتشتی) نام فرشته‌ ي موكل بر دين و تدبير امور و مصالحي كه به روز آراد متعلق است، روز بيست و پنجم ماه شمسي به نام اوست 2- (در پهلوي) آراي، آراينده

1- (تركي) ارس 2- (اَعلام) قهرمان منسوب به طايفه‌ي آس

1- (در تركي) آراز، به معني رود ارس 2- (اَعلام) مرکز استان پادوکاله، در شمال فرانسه

(اَعلام) 1- نام پادشاه آذربايجان در عهد باستان 2- نام سرزميني در شمال غربي ايران و مغرب درياي خزر (كشور آذربايجان) 3- نام شهري است كه قباد آن را بنا كرده است. 4- نام شهري در كاشان

(اوستايي) مقدس، راست گفتار، درست كردار

(اَعلام) نام برادر داریوش پادشاه هخامنشی و پسر ویشتاسب

(عربي) اَباذر مترادف با ابوذر (اَعلام) جُندُب ابن جُناده (ابوذر غفاری) در قرن اول هجری يكي از مشهورترين صحابه پیامبر اسلام(ص) كه مي‌گويند او پس از چهار كس ايمان آورده است و در زمان عثمان خلیفه به خاطر مخالفت با تجمل و ثروت اندوزی مسلمانان به روستای رَبَذه در بیرون شهر مدینه تبعید شد و در آنجا درگذشت.

1- (عبري) پدر عالي 2- (اَعلام) 1: سوره‌ ي چهاردهم از قرآن كريم داراي پنجاه و دو آيه؛ 2: از پيامبران بنی اسراییل، ملقب به خلیل الله، پدر اسحاق و اسماعیل، که گفته می شود معاصر همورابی بوده است و عربها و یهودیان خود را از تبار او می دانند. بنای کعبه منسوب به اوست 3: نام فرزند پیامبر اسلام(ص) در قرن اول هجری كه در كودكي وفات يافت .

1- (عربی) پدرِ خاک 2- از کنیه‌هاي حضرت علی(ع)، امام اول شیعیان

1-(عربی) پدرِ طالب به معني خواستار، خواهان، سالك 2- (اَعلام) عَبد مَناف ابن عبدالمطلب (قرن اول هجری) عمو، مرّبی و حامی پیامبر اسلام(ص) و پدر حضرت علی(ع)

1- (عربي) پدر حسن 2- (اَعلام) 1: ابوالحسن‌ علی ابن ابی‌طالب (ع) ( حضرت علی) 2: ابوالحسن علی ابن محمّد (ع) (امام علی النقی) 3: ابوالحسن علی ابن موسی (ع) (امام رضا) 4: ابوالحسن موسی ابن جعفر(ع) (امام موسی کاظم)