هميشگي، ابدي، به طور هميشگي، تا ابد

1- (عربي) از صفات خداوند 2- يكي از صورت‌هاي فلكي 3- پادشاه و حاكمي كه سلطه و قدرت دارد.

1- (عبري) بنده‌ ي خدا، مرد خدا 2- (اَعلام) در فرهنگ اسلامي و ديگر اديان نام يكي از فرشتگان مقرب الهي كه رابط ميان خدا و پيامبران است، روح‌القدس، روح‌الامين

1- (عربي) جوي، رود 2- ناقه‌ ي پر شير 3- (اَعلام) 1: ابوعبدالله جعفر ابن محمّد ، امام صادق (ع) ششمین امام شیعیان، که اساس فقه شیعه به ايشان منسوب است.2: جعفرابن ابی طالب، صحابی و پسر عم پیامبر اسلام(ص) و برادر حضرت علی(ع) (جعفر طیار)، که در جنگ با کافران در مؤته کشته شد 3: جعفر برمکی، دولتمرد ایرانی (187 هجری) وزیر و ندیم هارون الرشید که به فرمان او کشته شد. 4: جعفر بایسنقری، خوشنویس ایرانی (890 هجری) از �...

(عربي) «جعفر» نام ششمين امام معصوم (ع) ملقب به « صادق » است. از نام‌هاي مركب (به معني هر كدام جداگانه مراجعه شود.)

1- (عربي) بلند پايگي، عظمت، بزرگي 2- از صفات خداوند كه به مقام كبريايي او اشاره دارد.

1- (عربي) به معني حاكم، قاضي، داور 2- (اَعلام) حاتم طايي، رييس قبيله و شاعر عرب (قرن7 میلادی) که به بخشش و دلاوری معروف بود و داستانهای فراوانی درباره‌ي او و خانواده‌اش به عربی و فارسی نوشته شده است.

1- (عربي) (در قدیم) کشاورز، برزگر 2- (اعلام) 1: حارث بن ابی شعر (قرن ششم میلادی) بزرگترین فرمانروای غسانی و اولین پادشاه این سلسله 2: حارث بن سریج (128 قمری) از اعراب ساکن خراسان كه برخلیفه هشام بن عبدالملک شورید. 3: حارث بن کلده ثقفی (50 قمری) پزشک عرب كه پزشکی را در ایران آموخت. در عربستان به معالجه بیماران پرداخت. پیامبر(ص) مسلمانان را که بیمار می شدند نزد وی می فرستاد؛ 5) حارث محاسبی (165-243 قمری)، �...

(عربي) نتيجه، فراهم و موجود يا به دست آمده، آنچه در طول عمر به دست آمده يا كسب شده است.

1- (عربي) آن كه مراقبت يا حفاظت از كسي، جايي يا چيزي را بر عهده دارد. نگهبان 2- (اَعلام) 1: شمس‌الدين محمّد، «حافظ» شيرازي از عارفان و شاعران بنام ايران در قرنِ 8 هجری ملقب به لسان الغيب و ترجمان الاسرار2: حافظ خلیفه‌ي فاطمی (525-544 قمری) که به بهرام نام ارمنی را وزیر خود ساخت و موجبات شورش مردم را فراهم آورد؛ 3) حافظ (730-732 قمری) امیر سلسله‌ي آل کرت.

(عربي) سپاس‌گزار، ستاینده ، ستایشگر

1-(عربي) منسوب به حام پسر نوح، از اولاد حام 2- آن كه پشتيبان و نگهبان كسي يا چيزي است، حمايت كننده، پشتيبان

1- (عربي) دوست، يار، معشوق 2- (اَعلام) 1) حبیب ابن مظاهر (قرن اول هجری) مسلمان شیعه‌ي ساکن کوفه، از یاران امام حسین(ع) که همراه او در کربلا شهید شد. 2) حبیب اصفهانی (قرن 4 هجری) ادیب و شاعر ایرانی مقیم استانبول، مترجم سرگذشت حاجی بابای اصفهانی و مردم گریز مولیر. مؤلف دستور سخن در دستور زبان فارسی، تاریخ خط و خطاطان و کتابهای دیگر.

1- (عربي) دوست خدا 2- (اَعلام) حبیب الله خان پادشاه افغانستان (1319-1337 قمری) که در برابر 160 هزار لیره، روابط خارجی افغانستان را به بریتانیا واگذاشت. در جنگ جهانی اول افغانستان را بی طرف نگهداشت و سرانجام کشته شد.

1-(عربي) آنچه با آن بتوان ادعايي را ثابت كرد، دليل، برهان،حُجت 2- (در قديم) پيشوا، رهبر

(عربي) 1- برهان حق تعالي 2- (در تصوف) انسان كامل كه حجت حق بر خلق است.

1-(عربي) آزاد 2- (در قديم) داراي اعتقاد و رفتار شايسته و بزرگوارانه، جوانمرد، آزاده 3- (اَعلام) 1: حُر ابن یزید (ریاحی) (قرن اول هجری) سردار و جنگجوی عرب، که در هنگام عزیمت امام حسين(ع) به کوفه، با هزار سوار راه او را بست، ولی در روز عاشورا از همکاری با سپاه کوفه خودداری کرد، به یاری امام حسین (ع) شتافت و در جنگ شهید شد. 2: حُر عاملی (محمّد ابن حسن) (1033-1104 قمری) فقیه شیعی لبنانی که در ایران اقامت گز�...

(عربي) (در قديم) شمشير تيز و برنده

1- (در صنايع دستي) نقوش و طرح‌هاي تزييني روي چوب 2- (در قديم) انگشتر، مهر تاييد، نگينِ انگشتر 3- (در قديم) (به مجاز) فرمان، حكم و پايان 4- (اَعلام) نام شهرستانی در جنوب استان يزد

1- (عربي) پاينده و جاويد 2- (اَعلام) 1: خالد ابن اسعد (قرن اول هجری) صحابی پيامبر اسلام(ص) و از مهاجران به حبشه 2) خالد ابن وليد (قرن اول هجری) سردار عرب، صحابی پيامبر اسلام(ص) که در فتح مکه شرکت داشت. فاتح حيره، شام و قِنَسرين 3) خالد برمکی (86-165 قمری) دولتمرد ايرانی از خاندان برمکيان، که همراه ابومسلم برای برانداختن امویان جنگيد، از مشاوران منصور خلیفه بود و نقشه‌ي شهر بغداد را طرح کرد.