1- (عربي) مرتفع 2- (اَعلام) نام يكي از دليران مردم نجد از بزرگان و رؤساي باديه نشين

از اسامي خداوند (نور آسمانها و زمين)

1- نوراني درخشان 2- (به مجاز) زيبا

1- (عبري) به معني «نفس يا بخار» 2- (اَعلام) (در تورات) دومين پسر حضرت آدم كه داستان وي و برادرش (قابيل) نیز در قرآن سوره‌ي مائده، آيه 30 آمده است. او به دست برادرش (قابیل) کشته شد.

1- (عربي) ندا دهنده‌اي كه صدايش شنيده شود اما خودش ديده نشود، مانند فرشته‌ ي ندا دهنده‌ ي غيبي، سروش 2- (در عرفان) در اصطلاح، داعي و منادي حق كه در دل سالك متجلي شود و او را توفيق سلوك عنايت كند. 3- (اَعلام) هاتف، تخلص سیّد احمد حسینی، شاعر و پزشک ایرانی قرن 12هجري

1-(عبري) به معني فرار 2- (اَعلام) همسر دوم حضرت ابراهيم خليل(ع)، کنیز همسر اولش ساره، مادر اسماعيل(ع). به روایت تورات و قرآن. (هاجر در ادبياتِ يهود نشانه‌ي بندگي در شريعت است.)

1- راهنما، هدايتگر 2- (اَعلام) از القاب امام علي النقي امام دهم شيعيان است.

(عربي) مؤنث هادي با معاني 1- راهنما 2- هادي از القاب امام علي النقي امام دهم شيعيان است.

1- (عبري) (در قديم) قاصد و پيك شاه كه زنگوله‌اي بر كمر مي‌بست تا راه داران مانع او نشوند. 2- نگهبان، پاسبان 3- (اَعلام) 1: (در تورات) نام برادر بزرگِ حضرت موسي(ع) كه به پيغمبري با وي برگزيده شد و نخستین کاهن اعظم یهودیان (در قاموس كتاب مقدس هارون به معناي «كوه نشين» آمده) 2: هارون (قرن 2 هجری) نام يكي از فرزندان امام موسي ابن جعفر(ع)

1- (عربي) (در قديم) شكننده، خرد كننده 2- (اَعلام) 1: نام ابن عبد مناف از اجداد پیامبر اسلام(ص) معروف به هاشم ابن عبد مناف 2) هاشم (ابن عتبه ابن ابی وقاص) نام يكي از اصحاب پیامبر اسلام(ص) ملقب به مرقال 3) هاشم ابن حکیم، ملقب به مُقَنَع، پیشوای ایرانی سپید جامگان (قرن2 هجری)، از مردم مرو، رهبر شورشی بر ضدّ خلیفه‌ ي عباسی 4) احمدهاشم (1884- 1933 میلادی) شاعر نمادگرای ترک، که تحت تأثیر نمادگرایان فرانسوی �...

1- (عربي) مسرور 2- ميسر 3- (اَعلام) 1: نام چند تن از مشاهير عرب 2: نام يكي از ياران امام حسين (ع) در كوفه (هانی بن عروه)

(عربي) شادمان، خوشبخت

1-(عربي) از كشور يا زادگاه خود به جاي ديگر رفتن و در آنجا ساكن شدن 2- (اَعلام) مهاجرت پیامبر اسلام(ص) و جمعی از یارانش (مهاجران) از مكه به یثرب (مدینه)، که رویدادی ویژه در تاریخ اسلام بود، بعدها مبدأ تاریخ هجری قرار گرفت برابر با 662 میلادی.

1- (عربی) راهنمایی کردن به مسیر درست، ارشاد 2- (در تصوف) راهنمایی از سوی خداوند که باعث رسیدن انسان به کمال می‌شود، آنچه خداوند به دل سالک می‌افکند تا به سبب آن به کمال رسد. 3- (اَعلام) 1: تخلص رضاقلی‌ خان للـه باشی، ادیب و مورخ ایرانی، پدر مخبرالدوله. مؤلف انجمن آرای ناصری (فرهنگ فارسی) 2: صادق هدایت، نویسنده‌ ي ایرانی، از پیشگامان ادبیات داستانی به سبک غرب و با محتوای کاملاً ایرانی (1281-1330 �...

(عربي) راهنمايي شده از سوی خدا، ارشاد شده‌ ي خداوند

1-(عربي) هدايت كردن، هدايت، راهنمايي 2- رسيدن به حق و حقيقت 3- راه راست، مسير درست 4- (به مجاز) دين هدايت، اسلام

1- (عربي) آنچه به مناسبتي يا به رسم يادگار به نشانه‌ ي محبت به كسي داده مي شود، پيش‌كش، ارمغان، كادو 2- (احترام آميز) قيمت خريد و فروش قرآن كريم 3- (در قديم) رونماي عروس 4- (در قديم) موهبت و عطاي خداوند

(عربي) از نام‌هاي مركب (به معني هر كدام جداگانه مراجعه شود.)

1- (عربي) آن‌ كه در نوع خود بي‌نظير و منحصر به فرد است، يگانه، بي‌مثل، يكتا 2- از نام های خداوند 3- (اعلام) 1: واحد تبریزی، مولانا رجبعلی (1008 میلادی) از شعرا و عرفای عصر شاه عباس بزرگ صفوی که بسیار مورد احترام و تکریم شاه مزبور بود. وی شعر میسرود و کتابی به نام کلید بهشت نیز تألیف کرد و سرانجام در اصفهان درگذشت. 2: واحدالعین، اسماعیل بن سمیع اصفهانی (1277 میلادی) از بزرگان علمای معقول و از شاگرد...

(عربي) مؤنث واحد 1- آن‌كه در نوع خود بي‌نظير و منحصر به فرد است، يگانه، بي‌مثل، يكتا 2- از نامهای خداوند