(عربي) آن‌ كه خدا را ستايش مي‌كند، آن كه ذكر خدا مي‌گويد، ياد كننده‌ي خدا، ياد كننده

(عربي) مونث ذاکر به معني یادکننده، یاد آورنده، ستایش کننده خدا، ثناگو

(عربي) (در قديم) ذبح شده، مذبوح

1-(عربي) قرباني شده براي خدا، سر بريده براي خدا 2- (اَعلام) لقب حضرت اسماعيل (ع) و به قولي لقب اسحاق نبي كه هر دو فرزند ابراهيم خليل (ع) بودند.

(عربي) فرزندان، فرزند، نسل، ذُريه

(عربي) مؤنث ذَكيّ به معناي تيز هوش و با هوش، زن تيز خاطر

(عربي)1- دختر سفيد روي 2- (اَعلام) ذَلفا شاعره معاصر خلفاي عباسي، دختر ابيض زن و معشوقه‌ي نجده‌ي ابن اسود.

1- (عربي) در لغت به معني صاحب فقرات، و فقره هر يك از مهره‌هاي پشت است كه ستون فقرات از آن مركب است. 2- (به مجاز) شمشير 3- در اصل نام شمشير حضرت علي(ع) که پيامبر اسلام(ص) آن را در جنگ بدر به غنيمت گرفت و بعدها به آن حضرت داد.

(عربي) ياد خدا، ذكر خدا، ياد كردن از خدا