1-(عربي) تابان، روشن 2- فاخر، شكوه‌مند، بِهيه

1- (عربي) سخن، گفتار 2- شرح و توضيح 3- زبان‌آوري، فصاحت و بلاغت 4- (به مجاز) زبان 5- (در اصطلاح علوم بلاغی) علمی است که به ياری آن می‌توان يک معنا را به شيوه های گوناگون، با وضوح و خفای متفاوت ادا کرد.