خطرات تکان دادن نوزاد

توضیحات

تاریخ ایجاد در یکشنبه, 26 مرداد 1393 15:01

بايد مواظب بود تا همیشه از سر كودك به نحو مناسب حمایت شود. به هر كسی كه می خواهد از كودك مراقبت كند، آموزش داده شود تا چگونه از سر كودك هنگام نگه داشتن، بازی كردن و جابجا كردن وی مواظبت شود.

تکان دادن نوزدان برای آرام کردن گریه آنها، می‌تواند آسیب‌های مغزی مختلفي را ایجاد کند بدون آنکه علائم ظاهری در آن ها ديده شود.

در صورتي كه والدین یا كسي كه از كودك تگهدار مي كند، به علت گریه بي وقفه نوزاد پی‌نبرند، ممکن است شروع به تکان دادن نوزاد کنند تا موجب باز ايستادن گريه نوزاد شوند در حالي كه که این امر سبب آسیب مغزی در نوزاد می‌شود.

هرچند میزان آسیب مغزی به بستگي به شدت، تکرار و استمرار تکان دادن نوزاد دارد؛ اما آسیب‌های کوچکی چون زودرنجی، رخوت و بیحالی، تشنج، استفراغ یا بی‌اشتهایی و دیگر آسیب‌های جدی‌تر مانند آسیب چشمی یا شکستگی استخوان از عوارض تکان دادن نوزاد است.

بیشتر مبتلايان به این مشکل، شیرخواران زیر 2 سال هستند و آسیب‌پذیرترین آنها نیز شامل نوزدان کم وزن، نوزادان نارس، نوزدان مبتلا به کولیک مفرط، دو قلوها، نوزدان معلول و فرزندخوانده‌ها هستند که بر اساس بررسي ها، پدران بیش از مادران در بروز این آسیب‌ها نقش دارند.
آمارها نشان دهنده ي آن است كه که 5 تا 10 درصد این کودکان کاملاً بهبود می یابند. میزان آسیب دیدگی مغز بستگی به مقدار و مدت تکان دادن و نیرویی که به کار برده شده است دارد بنابراین علائم از خفیف تا شدید متغیر است.

صدمات عمده آسیب متوسط تا شدید

•  هماتوم ساب دورال (جمع شدن لخته خون بین مغز و جمجمه)
• ادم مغزی (ورم مغز)
• خونریزی در شبکیه (خونریزی در پرده خلفی چشم)
• ادم کنترل نشده مغزی اغلب منجر به مرگ می شود.
• خونریزی ته چشم نیز در اكثر موارد باعث از دست دادن دید به طور کامل یا جزیی می گردد.
• تجمع لخته خون بین مغز و استخوان سر نیاز به جراحی و تخلیه دارد.

علائم سندرم متوسط و شدید:

• تشنج/تكرار شونده
• تغییر سطح هوشیاری و نهایتاً اغماء
• مشکلات تنفسی
• خواب آلودگی شدید
• فلج های مختلف
• شكستگی های مختلف
• مرگ

علائم سندرم خفیف:

• تهوع و استفراغ
• خواب آلودگی
• تحریک پذیری
• اختلالات بلع و تغذیه
• از دست دادن جزئی دید
• تغییرات شخصیتی و رفتاری
• ناتوانی در یادگیری
• تلالات تشنجی
• تاخیر در نمو کودک

چه کسانی و چرا کودک را تکان می دهند ؟
گریه تنها راهی است که شيرخوار می تواند به وسیله آن به اطرافيان بگوید به چیزی مانند غذا، تعویض كهنه یا بغل كردن احتیاج دارد. صداي گریه، ناخوشایند است زيرا اگر خوشایند بود نادیده گرفته مي شد و در نتيجه به نیازهای كودك پاسخ داده نمی شد. یك مادر بی تجربه وقتی نتواند علت گریه مداوم فرزند خود كه گاهی ۳ تا ۴ ساعت طول بكشد، برطرف كند، عصبانی شده و برای آرام كردن وی ممكن است اقدام به تكان دادن او كند.

البته بيشتر آقايان مرتكب این عمل می شوند، كه معمولاً آن ها در اوایل دهه سوم زندگی خود هستند و اصولاً يا پدر كودك هستند یا با عناوینی دیگري، با كودك در تماس هستند. خانم هايي كه اقدام به تكان دادن شديد كودك مي كنند، معمولاً پرستار یا مراقب كودك می باشند. اما نكته مهم اين است كه به طور معمول، افردی كه با یك كودك ناآرام مواجه مي شوند، چون کمبود خواب دارند و یا تحت عوامل استرس زای بیرونی قرار گفته اند، می توانند اقدام به عملي غير منطقي كنند.

برای پیشگیری از اين ضایعات كه در اصطلاح علمي SBS خوانده مي شوند می توان اقدامات پيشگيرانه ي زير را انجام داد

• هرگز یك كودك كم سن يا شیرخوار را تكان ندهید.
• از سر كودك به نحو مناسب مراقبت شود. بايد به كساني كه می خواهند از كودك نگهداري كنند، آموزش چگونگي مواظبت از سر كودك هنگام نگه داشتن، بازی كردن و جابجا كردن شيرخوار داده شود.
• بايد اطمينان پيدا كرد افرادی كه با كودك سرو كار دارند از خطرات تكان دادن كودك اطلاع دارند. این افراد می توانند والدین، پدر بزرگ، مادر بزرگ، كودكان دیگر، دوستان و سایر خویشاوندان باشند.
• قبل از قرار گرفتن در این موقعیت (گريه بي وقفه كودك)، راه حلی برای غلبه بر عصبانیت بيابيد.

منابع : هفته نامه سلامت