چه نوزادانی نیاز به ارزیابی شنوایی دارند؟

توضیحات

تاریخ ایجاد در یکشنبه, 26 مرداد 1393 15:01

برخي از والدین نگران شنوایی نوزاد خود می شوند. این که این نگرانی تا چه حد بجاست و چه باید کرد، بايد مورد اطلاع پدرها و مادرها قرار گرفته شود.
هر چند روش هايي برای بررسی شنوایی نوزادان وجود دارد ولی به طور رايج نیازی به ارزیابی شنوایی همه نوزادان نیست. البته اين تست ها امروزه در بيشتر بيمارستان ها بر روي نوزادان تازه متولد قبل از ترخيص صورت مي گيرد.
یکی از ابتدايي ترين روش هایی که پدر و مادر برای ارزیابی کیفی شنوایی كودكشان می توانند انجام دهند بررسي واکنش نوزادشان به صداست. به اين صورت كه، در حالی که نوزاد در وضعیت آرامي قرار دارد، با ایجاد صدايی بلند مثل دست زدن واکنش نوزادرا مشاهده کنند. در حالت طبیعی كودك بايد رفلکسی به نام "مورو" را که به صورت کشیدگی ناگهانی دست ها و پاها و متعاقب آن جمع شدن آنهاست، از خود نشان دهد. در این حالت می توان اطمينان پيدا كرد که نوزاد ناشنوا نیست ولی آستانه شنوایی را نمی توان تعیین نمود.
در شرايطي که نوزاد هر یک از موارد زیر را داشته باشد، احتمال نا شنوایی يا کم شنوایی وجود دارد و بررسی دقيق تر توصيه مي شود:
سابقه خانوادگی کم شنوایی یا نا شنوایی
زایمان مشکل وطولانی همراه با کبودی نوزاد یا به اصطلاح درجه آپگار پایین
ابتلا مادر به بیماری هایی نظیر سرخجه، سیفلیس توکسوپلاسموز در دوران بارداری
زردی شدید بعد از تولد در حد نیاز به تعویض خون
ابتلا نوزاد به مننژیت
غير طبيعي بودن نوزاد از نظر ظاهر چهره، یا گوش (احتمال وجود سندرم ها وبیماریهای ژنتیک مثل منگولیسم)
خوشبختانه امروزه با پیشرفت های علمی امکان بهبود شنوایی با وسایلی مثل سمعک وکاشت حلزون وجود دارد.
البته این امر می بایست در سنين پايين انجام شود زيرا فراگیری زبان و بسیاری از آموزه های كودكان از راه شنیدن و در همین سنین می باشد.
دكتر شهرام حسني – متخصص گوش و حلق و بيني