1- معشوق، محبوب 2- خوب 3- زيباروي

(به مجاز) آسايش بخش روان

(عربي) مؤنث جلال: بزرگی، عظمت، شکوه

(عربي) مؤنث جليل: 1- بلند مرتبه، بزرگوار ۲- بزرگ، شکوهمند ۳-از نام‌ها و صفات خداوند

(عربي) 1- مؤنث جميل (زيبا) 2- (اَعلام) جمیله بانوی آواز خوان و موسیقیدان عرب از مردم مدینه

(عربي) 1- بهشت 2- باغ‌ها 3- (اَعلام) نام يكي از زنان شاعره عرب از عباسيان

(عربي) بهشت، فردوس

1- كيهان، عالم، گيتي، دنيا 2- (به مجاز) 1: فرهنگ 2: حيطه 3: نمادي براي بزرگي و عظمت؛ 4) مردم دنيا و زندگي

1-(در قديم) زيبا كننده، زينت بخش و مايه‌ ي زيبايي جهان 2- (به مجاز) 1: بسيار زيبا 2: آراينده‌ي جهان و نظم بخشنده به آن 3: (اَعلام) شاهدخت گورکانی هند، دختر شاه جهان، که دلبستگی شدید به تصوف داشت و در این باره کتابی به نام مونس‌الارواح به زبان فارسی نوشت و مسجد آگره از بناهای اوست.

1- آن كه عالم را خلق كرده است 2- خدا

مايه‌ ي افتخار جهان، فخر جهان

آنچه به جهان نور و روشنايي مي‌دهد، عالم‌تاب، نور دهنده‌ي جهان

دختر شهره در عالم

1- تازه، نو 2- (به مجاز) جوان

1- هر يك از سنگهاي گران‌بها مانند ياقوت و زمرد 2-(به مجاز) آن كه وجودش بسيار عزيز و ارزشمند يا دوست داشتني است.

1-(ترکی) آهو 2- (به مجاز) معشوقِ زیبا 3- (در قدیم) (به مجاز) چشمِ زیبا

(عربي) بهشت، فردوس

(عربي) 1- يك دانه مرواريد، يك دانه لؤلؤ 2- (اَعلام) نام دختر ابوطالب و خواهر حضرت علي(ع)